เรื่องเล่าจาก โฮจิมินท์ ตอนที่ 2

 

	มาถึงโฮจิมินท์ อย่างที่บอกไว้คราวที่แล้วว่า เป็นเมืองแห่งมอเตอร์ไซด์จริง ๆ เยอะไปหมด ถนนส่วนใหญ่ ถูกเอาไปให้มอเตอร์ไซด์วิ่งหมด ประมาณ 3 เลนต้องให้ มอเตอร์ไซด์ 2 เลน ยกเว้น ทางด่วนที่ยังพอมีที่ให้รถวิ่งได้บ้าง
	ที่เห็นตรงข้ามคืออพาร์ตเม้นท์ที่พักอยู่ปัจจุบัน อยู่ริมถนนไฮเวย์เลย ที่สำคัญรอบ ๆ ก็ช่างไม่มีอะไรให้เดินเลย มาอยู่นี่เหมือนติดคุกไม่ปาน เพราะออกไปไหนไม่ได้เลยอพาร์ตเม้นท์เป็นของเกาหลีมาสร้างไว้ ห้องข้างในเลยอย่างหรูมาก ๆ Security ก็ดีสุดชีวิต แต่ว่า แค่ใน Apartment นะ ข้างนอกไม่เกี่ยว
	ด่านทางด่วนของเวียดนาม คล้าย ๆ ของไทย แต่ว่ามันกลับข้างกัน ที่นี่ขับรถคนละข้างกับไทย พวงมาลัยก็คนละข้าง เวลาจ่ายตังค่าทางด่วนก็คนละข้าง ดูแล้วงงไปหมด
	มองเอาละกันคับ ว่ามอเตอร์ไซด์เยอะขนาดไหน วิ่งกันเป็นมดเลย
	ที่เห็นทางขวานี่ไม่ใช่เลนสวนนะคับ เป็นเลนเดียวกับทางรถวิ่งไปนี่แหละ แต่พี่แกเล่นสวนกันมาจะตัดหน้ารถเพื่อข้ามไปอีกเลนเลย น่ากลัวจริง ๆ อารมณ์ว่าขับรถที่นี่ถ้าจะทับมอเตอร์ไซด์ตายไปหลายคันแน่นอน

วกมาเรื่องกินมั่งดีกว่า พอดีเมื่อคืนได้โอกาสไปลองกินอาหารทะเลที่ในเมืองมา แต่ยังทำเป็นแบบเวียดนามอยู่ เลยถ่ายมาให้ดู ไม่รู้ว่าดูกันออกหรือเปล่า ในรูปเป็นแหนมเนือง แต่ว่าไม่ได้ใส่หมู ใส่ปลาลวกแทน วางบนผัก แล้วก็มีแผ่นแป้งข้างล่าง แผ่นแป้งที่นี่ดูสาก ๆ แข็ง ๆ กว่าบ้านเราเยอะ บ้านเราออกแนวเส้นก๋วยเตี๊ยวมากกว่า

เวลาม้วนเข้าไปแล้วจะเป็นแบบรูปข้างล่างนี่แหละครับ

สังเกตุว่าแป้งที่นี่จะใสกว่าบ้านเราที่เป็นสีขุ่น ๆ เวลากินต้องจิ้มน้ำจิ้ม เหมือนสะเต๊ะ ไม่ได้เอาน้ำจิ้มราดข้างในเหมือนบ้านเรา

อันนี้ลองทายดูครับว่ามันคืออะไร มาเหมือนขาไก่เลย เป็นชิ้น ๆ ชิ้นโตเหมือนกัน แต่ว่าอร่อยดี

เฉลย มันคือ กุ้งพันอ้อยครับ ขนาดน่องไก่ดี ๆ นี่เอง อร่อยดี

สองอย่างเอามาวางคู่กันให้เห็นกันจะจะ

ปิดท้ายด้วยกุ้งภูเขาไฟ สไตล์เวียดนาม เห็นแล้วต้องร้องอู้ ... ภาพอาจไม่ค่อยชัดนะคับ เพราะว่ามันมืดมาก แล้วถ่ายด้วยกล้องมือถือ

เห็นแล้วน้ำลายไหลมะ อิอิ เดี๋ยวจะค่อย ๆ ถ่ายรูปมาทยอย ๆ ลงให้ดูอีกนะครับ วันนี้ น้ำลายไหลไปก่อนละกัน อิอิ :)